En niet eens op een dag, want uiteindelijk begon het avontuur zaterdag al met de nachtvlucht. Een van de oudere Kenyan Airline toestellen. De schermpjes in de stoelen voor ons doen het maar daar is alles mee gezegd. Er is een mooi aanbod van nieuwe films die ik wel zou willen zien. De Hobbit bijvoorbeeld. Maar in het schermpje verschijn maar een film. Een bijzondere Indiase film, gelukkig wel met ondertiteling want het geluid werkt niet. Op het tweede kanaal is ook een film. Maar engels gesproken, en geen ondertiteling. En zonder geluid is dat best lastig. De rest van de kanalen geven meer ruis dan beeld. Als ik na het eten, als de lichten uitgaan besluit om dan maar even wat te lezen blijkt de knop voor het leeslampje het leeslampje van de buurman voor mij te bedienen. Ook fijn. Dan maar slapen. Of iets dat er op lijkt. Maar als ik eindelijk de slaap kan vatten gaat het licht weer volop aan. We moeten nog twee uur vliegen tot Nairobi dus hoog tijd dat het ontbijt geserveerd wordt. Afijn. In Nairobi verloopt alles eigenlijk wel voorspoedig. Maarten is er al en al snel zitten we in de auto, op weg naar ons ontbijt ergens in Nairobi (Lenana area). Voordat we echt op weg gaan pakken we onze bagage over naar een zeer luxe 4-wheel drive. Plezierig rijden zo. Het is een mooie route door de Rift Valley en na wat stops en interacting met de locals komen we rond een uur of 4 in Kitale aan. Voor Ellen en Maarten de plek van bestemming. Robert Jan en ikzelf slapen hier een nachtje en worden in de ochtend naar Lelan gebracht, nog een uurtje of drie rijden. Het grootste avontuur in Kitale is om lekker warm te douchen. De switch voor de douche zit op een redelijk ongebruikelijke plek. Maar als je de knop eenmaal gevonden hebt is het heerlijk. Hoe lekker dat uiteindelijk is realiseren RJ en ik onszelf als we op onze overnachtingplek aan komen. En hoewel de naam Kapsait training Centre en de vermelding van de naam Nike anders doet vermoeden is de plek zeer spartaans te noemen. Het rijtje gaten in de vloer die toilet genoemd worden liggen buiten het centre net als de ruimtes om te douchen. Tenminste zo noemen ze het hier. Want van een douche is hier geen sprake. We krijgen in de ochtend een teil warm water waar we ons mee kunnen wassen. En er staat ons nog meer avontuur te wachten. De boodschappen voor de komende dagen zijn in de auto meegekomen en we nemen de maaltijden voor de komende dagen door. Een indruk: ugali, rijst, spaghetti, beef, chicken en wat groenten. Voor het ontbijt gebakken eieren of cereals en natuurlijk koffie of thee. De lucht wordt in Lelan geregeld. De middag brengen we door in Lelan waar we via het lokale vervoer heengebracht worden. Achter op de motor dus. We maken kennis met wat mensen en krijgen ook onze opdracht helder: Hoe kunnen met/door onze melk meer omzet genereren. Voorstel van onze kant is om te starten met een business strategy en vandaaruit ook een voorstel voor een marketing strategy te maken als daar nog tijd voor is. De komende dagen staan in het teken van praten, kennis maken, kennis delen, inzichten vergaren. Morgen praten we met aantal management leden, woensdag met executive board members en extension manager. Donderdag gaan we op pad om een aantal satelites te bezoeken waar we ook met de leden/farmers kunnen praten. Vrijdag hebben we dan tijd om inzichten op een rij te zetten en alvast wat op papier te zetten. De tweede week zal in het teken staan van samen met het team de uiteindelijk strategie vorm geven in de vorm van workshops en een workshop voor het management team om wat algemene management kennis bij te spijkeren. We worden vandaag ook overladen met informatie en maken kennis met een aantal mensen van wie ook ook direct de naam en functie weer vergeten ben. Maar dat gaat de komende dagen waarschijnlijk wel goed komen.
En ja. Dan zit de dag erop. We worden door een van de managers met de auto naar Kapsai gebracht. Gelukkig is het weer nog steeds lekker en is het droog, want de bandjes van deze auto hebben veel betere tijden gehad en de weg is niet echt comfortabel, recht en vlak te noemen. We maken kennis met onze kok en proberen ons te installeren in de vergader ruimte waar het nu al best koud is. De kok heeft daar gelukkig een oplossing voor en plaatst een grote pot met gloeiende kooltjes in de ruimte. Onze eigen open haard!
Internet doet het vaker niet dan wel, maar gelukkig brengen wat hardlopers die hier ook verblijven wat leven in de brouwerij. En dan gaat de avond best snel. Zeker als het eten rond 9 uur klaar is en we erachter komen dat de kip een ouwe taaie moet zijn geweest maar de chapati overheerlijk is, net als de rijst en de saus. We will survive!
No comments:
Post a Comment