Sunday 10 February 2013

And now something completely diferent

Nu inderdaad iets totaal anders. Weg van de toeristen. Weg van de drukte. Als ik opzij kijk uit het raam van de auto lijkt het alsof we door NEderland rijden. Zo vlak is het hier. Alleen de palmbomen her en der en de vissers in blote bovenlijven in de slootjes langs de kant van de weg laten me realiseren dat dit echt Cambodja is. Het platteland is echt weg van de drukte. Hier lijkt niet alleen de tijd stil te hebben gestaan, hier is er eigenlijk geen tijd. niets gaat op de klok, alles gaat op het ritme van dag en nacht. Gevoel. De natuur domineert. Samen met de haan en de radio die om vijf uur in de ochtend om het hardst de reveille kraaien. Ik slaap bij mensen thuis. Een huis op stelten. Waar ik tussen de planken door kan kijken naar wat er beneden me gebeurt. Onder het huis hangen de hangmatten, waar je in de schaduw heerlijk kunt luieren, slapen, liggen, praten, zitten en gewoon lummelen. Dat laatse hoort hier gewoon bij het leven. Als je niets te doen hebt kruip je in de hangmat. Schommelt wat heen en weer, dommelt wat.
En dat doe ik ook. Als we om een uur of een hier aankomen zegt de gastheer me dat ik toto half drie de tijd heb om uit te rusten (waarvan in godsnaam?) maar ik zet mijn tas boven op de kamer en kruip heerlijk lui de hangmat in. ALsof ik niet anders gewend ben. Mijn ogen worden zwaar van de lome warmte en het geschommel. Als we de tempel bezoeken die hie staat is de warmte al uit de lucht. Ook hier weer een prachtig bouwwerk, maar wat vervallen! We kunnen er omheen lopen en een aantal plekken in de tempel bezoeken maar daar houdt het mee op. Het diner van de homestay wordt 's avonds opgediend op het terrein voor de tempel. Omgeven door vier kampvuurtjes staan er twee tafeltjes en wordt het eten opgediend. Bijzonder. En daarna is het eigenlijk gewoon bedtijd. Nog even in de hangmat om wat te kletsen. En dan slapen. Het is op de kamer klef warm. ook de ventilator brangt daarin geen verandering. En als om 5 uur de haan samen met de radio reveille kraait, heb ik hete idee dat ik net in slaap gevallen ben...

Een van de tempels hier. Opnieuw de 4 hoofden


Mijn hotel


Gastvrouw met kindje (2 mnd)


Onderweg


1 comment:

  1. Tempo van het leven, tempo van de natuur, tempo van de kraai en de hangmat. Dat. Lezend ging mijn gevoel even terug naar ..... ach, je weet het....

    ReplyDelete