Wednesday 13 November 2013

Over tulbanden, douchemutsen en meer...

Natuurlijk is Marokko niet alleen maar natuur, woestijn, ezels en kamelen. Ook het modebeeld is net iets anders dan hier in Nederland. Het merendeel van de mensen loopt in een djellaba. Een lange jurk, al dan niet met capuchon. En ja, die djellaba wordt door zowel mannen als vrouwen gedragen. De vrouwen dragen de djellaba in verschillende kleuren. De mannen meestal een wat beige/witte kleur. En de vrouwen inderdaad ook met de onvermijdelijke hoofddoek. Al dan niet matchend met de rest. En ja, ik heb prachtige vrouwen gezien gehuld in zwarte gewaden. Nagels gelakt en als de wind dan speelt met die zwarte stof dan ziet dat er echt wel mooi uit. Enkels en voeten zijn het enige stikje bloot dat wordt prijsgegeven. Maar ook vrouwen die zo gekleed zijn dat ze niet op zouden vallen in de PC Hooft of Amsterdam Oud Zuid. En alles wat daar tussen zat. Het waren mischien vooral wel de toeristen die opvielen door hun kleding. En de mannen. Tsja... sommige mannen liepen gewoon in westerse kleding andere in die lange jurk. Of afgewisseld. Zoals onze gids. Overdag spijkerbroek en 's avonds de jurk, al dan niet in combinatie met een tulband. Maar wat vooral onvermijdelijk was bij de mannen: gele pantoffels. Ik heb nog nooit zoveel gele pantoffels gezien als in Marokko. Vooral bij de wat oudere mannen. En ja, ook de onvermijdelijke gympies. Nike is overal te koop! De tulbanden snap ik nu ook beter. Want op een kameel met de wind in je haren en de zon hoog aan de hemel is het vooral praktisch. Een deel van de tulband beschermt je nek tegen overmatige zonneschijn en houdt je hoofd koel. Maar vooral bij de onvermijdelijke zandstormen is er geen betere dracht dan de tulband. En als je in een zandstorm terecht komt zonder tulband, dan ben je heel blij met een sjaal die je kunt gebruiken om je geszicht tegen het zandstralen te beschermen maar er ook voor te zorgen dat het zand niet in je ogen, oren, neus en mond komt. Hoewel er geen garantie is. Knarsetanden is onderdeel van de totale belevenis.
En de douchemutsen? Dat is er een van een heel andere orde waarover ik maar een ding kan zeggen: what happens in the hamam, stays in the haman. En daar is alles mee gezegd...



No comments:

Post a Comment