Costa Rica Themes: groener, blauwer, natter, bijzonder

Het afgelopen jaar heeft er flink ingehakt. Waar de meeste mensen wellicht heimwee krijgen tijdens hun vakantie of reizen, ik heb vooral behoorlijk last gehad van fernweh de afgelopen periode. Niet kunnen reizen. Niet de vrijheid hebben om de wereld te verkennen tot in de kleinste hoekjes. Maar gelukkig was daar Costa Rica. Waar we gewoon heen konden. Op voorwaarde dat we gevaccineerd waren. #check

En hoewel Costa Rica niet helemaal bovenaan de wishlist stond werden we steeds enthousiaster naarmate we er meer over gingen lezen. Costa Rica kwam tot leven met watervallen, nevelwouden, dolfijnen, luiaards en stranden. En nu, een paar dagen na het avontuur, is het tijd om de balans op te maken.

Costa Rica kan ik in een paar woorden samenvatten, hoewel ik dan wel meer van dezelfde woorden nodig heb om het gevoel echt goed weer te kunnen geven. Daar gaan we. Costa Rica is: groen-groener-groenst in het binnenland en blauw-blauwer-blauwst aan de stranden. Maar beiden zijn nat-natter-natst 😀. Costa Rica is ook Bijzonder. Niet alleen door de vriendelijkste bevolking die je je maar voor kunt stellen maar ook door de diversiteit aan bijzondere dieren die hier leven!

Groen, groener, groenst

Zelfs als ik zeg dat Costa Roca 1000 tinten groen is, dan nog is dat ver weg van de werkelijkheid. Het nevelwoud is een van de moosite gebieden die ik ooit gezien heb. Een woud waar je als vanzelf stil wordt. Waar je je opeens realiseert dat dit een deel van de longen van planet earth zijn die we nodig hebben om te kunnen leven. Maar ook door de diversiteit aan reusachtige bomen en planten. Waar je de planten uit de Intratuin terug ziet maar dan in het echt en vele, vele malen groter en groener. Een woud waar geen enkel uitzicht hetzelfde is. En waar achter elke bocht in het pad zich een nieuw groen schouwspel ontvouwt van bomen, lianen, mossen, planten en dieren.  Op sommige plekken zijn er Hanging Bridges die je de mogelijkheid geven om al dit moois ook van bovenaf te bekijken. En ook dat is bijzonder. Niet alleen doordat je op de hoogte van de boomtoppen of daarboven loopt maar ook door de hangbruggen zelf.

Blauw, blauwer, blauwst

Wat geldt voor groen, geldt ook voor blauw. Het water bij elk strandje is weer anders van kleur. Van helder water tot het blauwste blauw dat je je kunt voorstellen of van dat mooie blauwgroene  Maar er is meer. Het meest bijzondere blauw dat ik tegengekomen ben was niet aan de kust maar was ergens in het binnenland: Tenorio Vulcano National Parc. Hier stroomt de Rio Celeste doorheen. Het water van de waterval waar je voorbijwandelt is al mooi azuurblauw net als de verderop liggende Laguna Azul die zijn naam ook echt eer aandoet. Maar het meest bijzondere blauw ligt aan het einde van het wandelpad: El Teñidor. Hier komen twee rivieren bij elkaar en onstaat door een chemische reactie van verschillende mineralen het melkblauwe azuurkleurige water van de Rio Celeste. Niet alleen bijzonder door het mooie blauw maar ook door het schouwspel van de twee rivieren die samenkomen en waardoor die blauwe kleur naar voren getoverd wordt.

Nat, natter, natst

Dit is natuurlijk geen verrassing. Het groen, groener, groenst gaat hier hand in hand met nat, natter, natst. Daar hadden we al rekening meegehouden. Maar we hadden vooral rekening gehouden met wat drogere ochtenden en regenachtige middagen. Voor een deel klopte dat, maar niet op alle plekken. Tortuguero was zo'n plek. Waar we bij de zonsopgang excursie om kwart over 5 in de ochtend, in de stromende regen in een open boot stapten, met korte broek, teva's, regenjas en een regencape. En waar het gezelschap in de boot meer weg had van het reisgezelschap van Lord of the Rings dan van toeristen en een boottochtje door de kanalen van Tortuguero. Een ander gevalletje nat was Uvita. Daar waren we vooral blij met de 4wheel drive die we meehadden. En die hadden we nodig. Ons hotel (luxe tenten in dit geval!) stonden in the middle of nowhere en om er te komen moesten we een flink end de berg op. En nee, dat pad was niet geasfalteerd. Dus hobbelden we na het eten in de stromende, stromende regen in het pikkedonker de berg op, schuivend over de modder, groot licht aan en de ruitenwisser op standje kan niet meer harder. Een avontuur op zich. Dat zich voorzette bij het parkeren van de auto. Want ook bij het uitstappen was er geen droog plekje meer en hadden zich grote modderpoelen gevormd op de parkeerplek. Gevalletje #splash en lang leve de teva's. Gelukkig was het tentzeil waterdicht en hadden we alleen water in de tent langs de horren. Maar dat was onze eigen schuld omdat we daar het zeil niet dichtgedaan hadden voor we vertrokken.

Bijzonder

Het bovenstaande maakte de reis al bijzonder. Maar extra bijzonder waren ook de dieren die we tegenkwamen. De luiaards in de bomen die zich in slowmotion voortbewogen of gewoon lekker stil bleven hangen in standje ikdoevandaagechtnietsmeer. De kikkertjes met de rode pootjes en rode ogen. En het 1 cm kleine knalrode gifkikkertje met de blauwe poten. De vele vlinders waaronder de grote blauwe Morpho. En de toekan die we onderweg tegenkwamen en bedacht dat hij voor ons wel als model wilde poseren. Of de quetzal die nog geen 5 minuten nadat we op de plek aanwezig waren al verscheen voor zijn ochtendmaaltje van wilde avocado's. En de groene toekan. En een hele bende vogeltjes waarvan de namen bij mij het ene oor in en andere oor uitgingen. De vliegensvlugge hummingbirds die met het geluid van een bromvlieg over je hoofd scheerden. Maar wat me vooral is bijgebleven dat zijn de schildpadjes in Tortuguero. Overelkaarduikelend om uit het nest te komen en daarna de grote hobbel om over het strand naar de zee te waggelen op weg naar hun grote avontuur. 

Het is lastig om over alles wat we gedaan en gezien hebben te schrijven. Want er was nog veel en veel meer dan nevelwouden en strand. Er waren vulkanen, heetwaterbronnen, meren, dolfijnen, neusbeertjes en nog veel meer. En niet te vergeten een belangrijk onderdeel van al dat moois: de Tico's zelf. Gastvrij, behulpzaam, vriendelijk. 

Costa Rica is Pura Vida in optima forma! En dan kun je niets anders doen dan van het leven genieten!